Anılarım. Dün akşam dala konmuş iki yaşlı kuş gördüm kanatları zayıflıktan kalkamaz olmuş.Kondukları yerde masumane şekilde oturup kalmışlar Arabamı onları geçer geçmez kenara çektim onlara derinden derinden bir.baktım .Bende onlara ne kadar bakıp kaldıgımı bilmiyorum bu arada ömrümün bundan sonraki yıllarını gözümün önüne getirerek uzun uzun düşüncelere daldım Bu kuşlar ömürlerini beraber iç içe beraber yaşamış iki yaşlı amca ile teyze idi daracık sokaktakı evlerinin dış kapısının önündeki tahta oturakta oturup birbirlerine hiç konuşmadan oturup kalmışlar .Bakışları her ikisininde çok eski günlerini sayıkladıklarını ve özlediklerini andırıyordu. Gözlerinde her ikisininde çok yüksek dereceli gözlükler sapları iblikle kafalarından baglanmış ellerinde birer baston çenelerini bastonlara koymuşlar öyle kalmışlar ben oradan hüzünlenerek ayrıldıgımda onlar hala orda idiler bilmiyorum hala oradamıdırlar Durmuş aktaş 18 Eylül 2010 saat 20:30
